De opkomst van coworking spaces begon begin jaren 2000, in een tijd waarin het traditionele kantoor nog de standaard was. Mensen werkten vooral op vaste plekken, binnen vaste werktijden, en flexibiliteit was zeldzaam. Toch groeide de behoefte aan vrijheid en samenwerking, vooral onder freelancers en jonge ondernemers. Zij wilden niet langer thuis werken in hun eentje, maar ook geen duur kantoor huren.
In 2005 opende in San Francisco het eerste echte coworking space, bedacht door programmeur Brad Neuberg. Zijn idee was simpel: een plek waar zelfstandigen samen konden werken, ideeën konden uitwisselen en elkaar konden inspireren. Dit concept sloeg snel aan, vooral in de creatieve sector. De opkomst van coworking spaces was daarmee officieel begonnen.
Rond 2010 nam de opkomst van coworking spaces echt vaart. Internet werd sneller, laptops werden lichter, en bedrijven ontdekten dat medewerkers productiever konden zijn in flexibele omgevingen. Vooral start-ups zagen coworking als een manier om goedkoop te beginnen en toch professioneel voor de dag te komen.
In grote steden schoten coworkinglocaties als paddenstoelen uit de grond. Bekende ketens zoals WeWork, Spaces en Regus groeiden uit tot internationale namen. Maar ook kleinschalige lokale initiatieven bloeiden op — vaak met een specifieke doelgroep, zoals creatievelingen, techwerkers of duurzame ondernemers.
De opkomst van coworking spaces werd niet alleen gedreven door technologie, maar ook door een mentaliteitsverandering. Werken werd minder iets wat je doet op kantoor, en meer iets wat je waar dan ook kunt doen. Mensen gingen op zoek naar balans, inspiratie en sociale contacten. Coworking bood precies dat: een mix van vrijheid, structuur en gemeenschap.
In de jaren 2015–2020 veranderden coworking spaces van simpele werkplekken in complete ecosystemen. De opkomst van coworking spaces kreeg een tweede fase, waarin samenwerking en netwerkvorming centraal stonden.
Coworkingruimtes werden plekken waar workshops, borrels en lezingen werden georganiseerd. Er ontstonden communities waarin leden elkaar hielpen met projecten of nieuwe opdrachten. Bedrijven huurden zelfs gedeelde ruimtes om dichter bij freelancers of startups te staan — een vorm van kruisbestuiving die voor iedereen voordelen opleverde.
Daarnaast kreeg de inrichting een grote rol. Open ruimtes met veel licht, planten en comfortabele meubels maakten coworking populair bij mensen die een inspirerende werkomgeving zochten. Sommige locaties specialiseerden zich zelfs in thema’s: denk aan duurzame coworking spaces met gerecyclede meubels of creatieve hubs voor kunstenaars en ontwerpers.
Na de coronapandemie kreeg de opkomst van coworking spaces een nieuwe impuls. Veel bedrijven schakelden over op hybride werken: deels thuis, deels op kantoor. Hierdoor groeide de behoefte aan flexibele werkplekken buiten het hoofdkantoor. Coworkinglocaties boden precies dat — zonder lange huurcontracten of vaste werkplekken.
Tegelijkertijd veranderde de rol van coworking spaces opnieuw. Ze zijn nu niet alleen bedoeld voor freelancers, maar ook voor grote organisaties die hun teams verspreid laten werken. Sommige bedrijven huren zelfs hele verdiepingen in coworkinggebouwen, zodat werknemers kunnen kiezen waar ze willen werken.
Tip: Lees ook ‘De beste methodes om je werkdag te structureren
Als je dit resultaat opslaat, kun je het later terugvinden in je account.